Irisscopie

Het doel van de irisdiagnose is de oorzaken te achterhalen die maken dat er disbalans te bespeuren valt. Zowel lichamelijk, emotioneel, mentaal en spiritueel. En tevens die disbalans weet te verklaren.
DEZE VORM VAN DIAGNOSTIEK KOMT MEER EN MEER IN DE BELANGSTELLING

Vaak wordt er gedacht dat een iriscopist voorspellende gaven heeft die bevestigd worden door wat hij of zijn in de ogen ziet.

Niet is minder waar. Wat is iriscopie dan wel?

Het lichaam geeft op allerlei manieren signalen. Een halve eeuw geleden werd al door een neuroloog aangetoond dat er vanuit een orgaan in disbalans een prikkel gaat via het ruggenmerg naar de hersenen, die tenslotte in de iris, door middel van tekens in de vorm van pigmenten, openingen en ringen geprojecteerd worden. Door deze tekens en door velen andere fenomenen kan de iriscopist afleiden waarvoor men een verhoogde gevoeligheid heeft, dus waarvoor men aanleg heeft. Echter, datgene waarvoor men aanleg heeft, behoeft men zeer beslist niet te krijgen. Wel kun je er rekening mee houden. Want ieder tekentje in de ogen duidt NIET op een ziekte. Daarom is het van het grootste belang dat het irisbeeld op de juiste wijze geïnterpreteerd wordt. Zwaktetekens zijn geen ziektetekens en dit wordt nog wel eens verward, juist bij “iriscopisten” zonder enige vorm van opleiding. In de eerste plaats breng je zo een patiënt in paniek: let wel, er zijn patiënten die na zo’n bezoek hun levensvreugde kwijt zijn. In de tweede plaats wordt de oogdiagnostiek in diskrediet gebracht.

Bovendien: de oogdiagnostiek is, net als alle andere werkvormen om de mens te genezen, niet zaligmakend. Alle artsen en therapeuten kunnen fouten maken, hetgeen in de dagbladen breed wordt uitgemeten. Wel is de iriscopie een zeer waardevol hulpmiddel en behoort tot de preventieve manier van werken.

De iriscopie is de bestudering van de iris, de pupil, maar ook van de sclera en de huid rond de ogen, teneinde afwijkingen van de gezondheid waar te kunnen nemen en deze nader te kwalificeren aan de hand van veranderingen in het normale patroon van de iris. Ook op emotioneel niveau is er veel info uit de iris te halen. Een juiste beoordeling berust op een grondige opleiding en op ruime ervaring, waarvoor duizenden oogstudies nodig zijn. Weet dus waar je terecht komt.

Met het blote oog kan een iriscopie niet worden verwezenlijkt. Hij of zij heeft daarvoor kostbare apparatuur nodig, enigszins te vergelijken met de apparatuur van een oogarts.

Wanneer ga je naar de iriscopist? Wanneer je denkt dat een orgaan misschien niet in balans is, of wanneer men via andere diagnostieken geen oorzaak van uw klachten heeft kunnen vinden. Dan kan men aan de iriscopie gaan denken.

De niet medisch geschoolde leek denkt vaak dat de oogdiagnostiek een geneesmethode is, maar dat is onjuist.

Ik gebruik de iriscopie als bevestiging van mijn anamnese tijdens het homeopathisch consult. Samuel Hahnemann leerde ons “onbevangen” te zijn, tijdens het homeopathisch consult. Dus niet met een al gekleurde bril naar de klacht van de patiënt te kijken. Ik begin dus nooit met een iriscopie.

Ook is het mogelijk een karakteranalyse te krijgen d.m.v. iriscopie, zodat je weet wat je sterke en je minder sterke kanten zijn.

Natuurlijk bent u ook welkom als u eerst alleen een iriscopisch consult wenst.